معنی برنج وا - جستجوی لغت در جدول جو

برنج وا

لغت نامه دهخدا

برنج زار

زمینی که در آن برنج کاشته باشند، کشتزار برنج، شالیزار

فرهنگ فارسی عمید

برنج گر

(بِ رِ گَ)

آنکه آلات از فلز برنج سازد. شبّاه. (از دهار)

لغت نامه دهخدا

برنج کوب

(لَ جَ دَ / دِ)

برنج کوبنده. آنکه برنج را می کوبد. آنکه دانه های برنج را از شلتوک باعمل کوفتن برآرد. که دانۀ برنج را از پوست به کوفتن جدا کند. رزّاز. (لغت محلی شوشتر، خطی، ذیل رز)

لغت نامه دهخدا

برنج کار

(لُمْ نَنْ دَ / دِ)

برنج کارنده. آنکه برنج کارد. آنکه شغل و حرفه اش کاشتن برنج باشد، خبث الحدید، قفل و زرفین و دربند، قسمی از آمله و هلیله. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

برنج زار

(بِ رِ)

جایی که برنج میروید. مزرعۀ برنج. آنجا که برنج کارند. شالی زار. برنجار. برنجستان: بحکم آنکه برنج زار است آب آن وخیم باشد و ناگوار. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 142) ، روده ها، اعم از رودۀ انسان یا حیوان. (از برهان). و رجوع به برنداق شود

لغت نامه دهخدا

برنج بن

(بِ رِ بُ)

دهی است از دهستان کوهسارات بخش مینودشت شهرستان گرگان. سکنۀ آن 310تن است. آب آن از چشمه سار و محصول آن غلات، ارزن، لبنیات و ابریشم است. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کرنج با

(کُ رَ)

ارزیّه. (بحر الجواهر). آش برنج

لغت نامه دهخدا

کرنجوا

کرنج. کرنجو. کرنجوه. اسم هندی است اکتمکت است که به فارسی خایۀ ابلیس است. (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

برکه وا

نام مرتعی در آمل

فرهنگ گویش مازندرانی

بین وا

مرتعی جنگلی بین شهرک دریا بیشه و روستای ونوش که به آن خوش

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی برنج وا - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما